WAAR:
De school INSEAD in Fontainebleau Frankrijk.
WANNEER:
Dinsdag en woensdag 8 en 9 juni 1999
DOOR:
Tom Smits
Maandag 7 juni
Na anderhalve week van veel telefoontjes en mailtjes is het bijna zover.
Het
gehuurde busje komt aangereden en meteen installeert Benno de ‘bakkies’
in de auto en het busje. De hele avond is het een komen van gaan van
Deurdweilers die hun bagage en instrumenten komen brengen. Als alles is
ingeladen gaan we weer naar binnen om nog wat te drinken.
Om
23:30 maken we de slaapplaatsen voor Frank en Remco (onze Westervoortse
gastmuzikanten) in orde, want die blijven bij ons overnachten. Nadat ik
nog even voor de laatste keer had gekeken of ik nog mail had, gingen we
slapen.
Dinsdag 8 juni (4:15 uur)
De wekker gaat. Tering, wat is dat vroeg zeg. Na effe lekker gedoucht te hebben, gaan we ontbijten.
We
zitten net of daar komen de eerste Deurdweilers al aan. We hadden
afgesproken dat iedereen om 4:45 bij ons zou zijn. "De Kampsestraat"
kwam natuurlijk weer wat later.
Na een paar koppen sterke koffie
stappen we in de auto en in het busje en rijden om 5:15 de straat uit.
Enkele ouders die ook al zo vroeg waren opgestaan, zwaaien ons nog even
uit.
Dinsdag 8 juni (iets later)
"De bakkies"
zorgen voor veel pret onderweg. Het nummer "Tirol" van de Fresia’s
klinkt meerdere malen via de bakkies op de Nederlandse snelweg. Martijn
zou wel eventjes de kaart lezen, maar bij Breda hadden we al de
verkeerde afslag te pakken. Gelukkig zijn er nog mensen die al wel
helemaal wakker zijn en we zitten daarna al snel weer op de goede weg.
Dinsdag 8 juni (9:00 uur)
Zo langzamerhand wordt Dianne ook wakker en word er van chauffeurs gewisseld.
Remco
rijdt nu een stukje in de auto en Theo neemt het stuur in het busje van
Michiel over. Dinsdag 8 juni (12:00 uur) Op een klein parkeerplaatsje
ter hoogte van Parijs wordt even gestopt om weer eens van chauffeur te
wisselen. De instrumenten worden voor de dag gehaald en we spelen
Greased Lightnin’ even. De andere auto’s op de snelweg rijden gewoon
door. Jammer.
De IJffeltoren is af-en-toe in zicht. Heel in de verte kun je hem zien.
Het
blijkt nog dik een uur rijden naar Fontainebleau, maar om 13:15
bereiken we het stadje. De route-beschrijving die we van de studenten
gekregen hadden, klopte niet helemaal.
Vandaar dat we de
plaatselijke rotonde een keer of 6 hebben gezien. Nadat we alle
afslagen van die rotonde hebben geprobeerd, zien we rechts ineens een
muur met metershoge letters INSEAD erop.
Tenminste, wij (in de
auto) zagen het. Het busje voor ons niet helaas. Dus moesten we weer
een keer zien te draaien, maar dat viel niet mee op die 4-baansweg.
Wanneer we gedraaid zijn zien we de school links liggen, maar vanwege
de middenberm kunnen we niet oversteken.
We naderen de rotonde voor de 7e keer�
Dinsdag 8 juni (13:30 uur)
Hehe,
we zijn er. We bezetten de laatste 2 parkeerplekken van de
parkeerplaats en we zoeken naar de ingang van de school. We lopen de
school in, op zoek naar iemand van de organisatie.
We zien wel
allemaal mensen met oranje shirts lopen, maar we bellen voor de
zekerheid maar even iemand op. De vrouw van de receptie keek beduidend
minder enthousiast.
Stijn, een Nederlandse student, komt eraan
lopen en gaat voor ons uit naar de mooie kantine waar ze alles aan het
klaarzetten zijn voor de feestavond. We kunnen gratis koffie en thee
nemen en we bekijken alles eens goed.
We volgend hem de trap
op naar boven om wat te gaan eten. Wat we toen zagen, zie je niet op
iedere school. Een supergroot buffet, (zo’n beetje als bij V&D,
maar dan mooier) met allerlei lekker eten. Zo, het eerste pilsje wordt
genuttigd bij het eten. Heineken kennen ze hier ook.
Dinsdag 8 juni (14:30 uur)
Op
de computers in de kantine wordt even naar huis gemaild en de
internetpagina van het dweilorkest wordt op alle pc’s getoverd. De
school wordt verder een beetje bekeken en er blijkt een squashbaan in
te zitten, een fitnessruimte en een eigen winkel met o.a.
INSEAD-T-Shirts.
Wanneer Remco in een hoek van de kantine een
aantal vrouwen met hele kleine kinderen ziet zitten, komt hij met een
geweldige opmerking: "9 maanden geleden was hier ook een dweilorkest."
Na
een uurtje relaxen en bijkomen van de reis, hebben de meeste toch zin
om de instrumenten te gaan pakken. Dus we lopen naar de auto, de
tuinbroeken worden aangetrokken en de instrumenten uit de koffers
gehaald.
Als we even Grease inspelen, komt er iemand naar
buiten gehold. "STOP, STOP, Don’t play, we have classes. Go play deep
in the forest!!!" werd ons verteld door iemand van de school.
Waarschijnlijk
speelden we iets te hard. We hebben de raad maar opgevolgd en zijn een
eindje het bos ingelopen waar we de nummers van De Zingende Fresia’s
hebben geoefend en de Bananaboat Song.
Dinsdag 8 juni (16:00 uur)
Het
is 16:00 uur en het feest zou nu beginnen. We lopen met de instrumenten
richting de kantine en we zetten Over&Out in. De studenten die zich
in de kantine hadden verzameld komen allemaal naar buiten om naar ons
te kijken en te luisteren. We zijn nog niet klaar met het eerste nummer
of er komt weer zo’n ‘Prof’ aan om te zeggen dat we er mee moeten
kappen vanwege ‘classes’. De organisatie vindt het ook heel jammer,
maar ze moesten wel luisteren. Ze gevens ons de garantie dat we om
19:00 uur kunnen spelen. Nou ja, dan drinken we eerst wel een paar van
die speciale Belgische bieren die ze hadden opgesteld in de kantine.
Dus we lopen de kantine in om bier te bestellen, maar het bier is al
bijna op.
"Tjonge jonge, wat een feest", denken wij. Even later
zien we ineens mensen met Grolsch beugelflessen lopen. En jawel, ze
hebben een heleboel dozen met Grolsch-halve-liter-beugelflessen. Wordt
het toch nog gezellig�
Achter een wandje staat een hele mooie
piano. Frank gaat achter de piano zitten en speelt zo ongeveer het hele
Dieseltrekkers-repertoire en "Niet of nooit Geweest", ondersteunt met
zang van De Deurdweilers.
Als even later Theo de klarinet erbij
heeft gepakt en daarna Remco en ik de trompet, kwam er alweer iemand
aanlopen. "Niet te hard! Het is niet erg dat jullie spelen, maar niet
te hard."
Michiel neemt nog een ‘Hollandse Nieuwe’ en Han en
Dianne staan vooraan in de rij bij de frietkraam. Even later komen ze
terug met hele kleine bakjes met nog geen 10 frietjes erin.
Roy heeft inmiddels de grote Belgische wafels ontdekt en er staat inmiddels al een doos met Grolschflessen naast ‘onze’ piano.
Dinsdag 8 juni (19:00 uur)
Hehe,
eindelijk 19:00 uur. We mogen gaan spelen en dat hebben ze daar geweten
ook! Iedereen kon zich nu lekker effe uitleven en er werd dan ook flink
hard getoeterd. De studenten vonden het hartstikke leuk en de polonaise
werd al snel ingezet. "Hoog is de Zolder" werd (vooral door de
Nederlanders) ook meegedaan.
De Japanners en Chinezen waren meer
druk met hun fotocamera en de Amerikanen waren helemaal met stomheid
geslagen. Zoiets hadden ze echt nog nooit gezien vertelde een aantal
Hollanders ons later.
Nadat Frank, naar eigen zeggen, "SlaVla"
boven op een berg had gespeeld (het was meer een heuveltje), gingen we
naar binnen om weer even op adem te komen.
Na nog 2
succesvolle sets gespeeld te hebben is het 21:00 uur en is het feest
officieel afgelopen. Er zijn echter nog een boel mensen aanwezig in
tegenstelling tot voorgaande feesten. Die feesten liepen meestal rond
18:00 uur leeg, vertelde een Nederlandse student ons. Dat kwam
natuurlijk door ons�
Nadat we nog een volle doos Grolsch (en
Roy een doos wafels) in het busje gelegd hebben, rijden we achter Stijn
aan naar ‘ons’ kasteel.
Dinsdag 8 juni (22:00 uur)
Na
ongeveer 10 minuten, rijden we ineens via een grote poort een bos
binnen. Na een kilometer verschijnt er opeens aan weerszijden van de
weg een groot grasveld en we kijken zo tegen ons schitterende kasteel
op. Wauw.
Iedereen is nu al onder de indruk. We rijden onder een
poortje van het kasteel door en komen op een parkeerplaats uit. We
halen de tassen uit de bus en de auto en lopen het kasteel binnen.
We
zijn nog geen 5 seconden binnen of we zien al een vleermuis vliegen. We
volgen Stijn de trap op en wanneer we alle spullen boven, besluit hij
dat we toch maar beter beneden kunnen slapen. Dus we slepen alle
spullen weer mee naar beneden. We komen in een vertrek van ongeveer 5
meter hoog en zo breed dat we met z’n allen wel naast elkaar konden
liggen. Uit het hele huis worden nu matrassen en dekens opgetrommeld en
de slaapplaatsen worden gereed gemaakt.
We krijgen nu een
rondleiding door het kasteel heen. Soms is het even zoeken waar het
licht zit, maar gelukkig krijgt Stein hulp van huisgenoot Joep met een
AJAX-shirt. We lopen langs alle badkamers, keukens en slaapkamers.
Er
blijken 7 studenten te wonen, waarvan 3 Nederlanders (Stijn, Joep en
Arne). Ze betalen ieder ongeveer 1000,- huur. Ook wordt ons verteld dat
het kasteel eigendom is van 2 graven, die hier alleen in de
zomermaanden wonen en aangezien de studenten dan naar hun eigen land
terug zijn, kunnen zij het mooi de rest van het jaar huren.
Hier
en daar is het kasteel eigenlijk wel toe aan een grote opknapbeurt. Als
Erik op de kamer van Joep een gitaar ontdekt, kan hij het niet laten om
er even op te spelen. Joep komt even later met een electrische gitaar
voor de dag met versterker. Hoppa, het hele handeltje wordt mee naar
beneden genomen en naast de piano gezet. "Niet of nooit geweest" met
piano en gitaar�
Stijn heeft een kampvuurtje gemaakt bovenop
een heuvel en de flessen Grolsch komen weer te voorschijn. We komen nog
meer dingen te weten. Zo betalen ze 55.000,- collegegeld om op INSEAD
lessen te mogen volgen. De meeste studenten op INSEAD hebben al een
paar jaar gewerkt en zijn nu vaak via bedrijven voor een jaartje naar
INSEAD gestuurd of ze zijn gewoon even gestopt met werken om nog een
jaar op de hoogste opleiding van Europa te gaan studeren.
INSEAD is vergelijkbaar met Harvard voor Amerika.
Woensdag 9 juni (01:30 uur)
Het
wordt tijd om te gaan slapen. Iedereen is hartstikke moe en het duurt
dan ook niet lang of iedereen is stil. Alleen Remco komt nog een keer
met een brandende kaars door de kamer heengelopen, maar dat heeft al
niet iedereen meer meegemaakt.
Woensdag 9 juni (09:00 uur)
Het
is tijd om op te staan. Remco en Brechje lopen allebei al helemaal
aangekleed door het kasteel heen. Frank is de enige die nog slaapt
totdat ik op mijn trompet "Koning Voetbal" begin te spelen.
Als we
naar buiten lopen kunnen we de tuin zien. Tering, wat een grote tuin.
De tuin is ook niet echt goed onderhouden, maar wel indrukwekkend.
Er is een mooi stuk met rozenbogen en een vijver met daaromheen allemaal bamboe.
Stijn
roept dat het ontbijt klaar is. Croissants, stokbrood en Brie. Stijn
moet ervandoor en als dank voor alles, geven we hem een origineel
Deurdweilers t-shirt. We moesten ons verder maar zien te redden.
Na
het ontbijt ging iedereen de tuin een beetje verkennen en daar waren de
meeste toch minstens een uur mee bezig. De mooiste plekken in de tuin
werden bekeken en daar moesten later foto’s gemaakt worden. Daarna trok
iedereen de blouses aan en hebben we een aantal groepsfoto’s gemaakt.
Een trombone- en trompetkoffer dienden als statief.
We nemen
lekker in de zon plaats op het terras voor het bij-huis van het kasteel
en er ontstaat een kampioenschap steentjes gooien. Wat een heerlijk
weer. Konden we maar een weekje langer blijven. Martijn, Erik en Karin
hebben in een kast in de hal van het kasteel hele oude brieven gevonden
uit het begin van deze eeuw. (de 20e eeuw wel te verstaan)
Woensdag 9 juni (12:30 uur)
We
gaan alles inpakken. Het plan is dat we eerst nog even langs een
supermarkt gaan om wat broodjes en drinken voor onderweg te halen. Als
we wegrijden ligt Erik midden op de weg met de video-camera en even
verder staat op de tennisbaan een vrouw in haar BH te tennissen. Dit
wordt onmiddellijk door Frank via het bakkie aan het busje gemeld.
De
ALDI blijkt dicht te zijn als we ervoor staan, dus we rijden maar weer
verder. We rijden in Fontainebleau een parkeergarage in en lopen naar
een soort HEMA om boodschappen te doen. Nadat alles is ingeslagen,
komen we de Nederlandse vrouw weer tegen die de dag ervoor haringen aan
het uitdelen was op de school.
Theo zegt dat hij moet tanken, dus
we nemen een iets andere route omdat we dan eerder een tankstation
tegen zullen komen. Na ongeveer 20 km rijden (en alweer de rotonde
gezien te hebben) komen we bij een tankstation. Er staat nergens Diesel
op. Dus wat moeten we nu hebben? Het meest logische lijkt Gazole, maar
het wordt voor de zekerheid nog gecheckt in het woordenboek, maar daar
staat het ook niet in. Toch maar Gazole dan.
Als we wegrijden
gaan we dezelfde weg weer terug als we gekomen zijn. Dus weer 20 km
terug naar Fontainebleau. We komen weer langs de rotonde en daar zien
we de parkeerplaats en die Hema weer.
Woensdag 9 juni (14:15 uur)
Na
een kort uitstapje richting Melun om te tanken zijn we dus weer terug
in Fontainebleau. We nemen nu wel de afslag richting Paris. Bij ons in
de auto komen nu de "Vliegende Panters" in de discman.
De rest van
de terugweg is er niet veel te vertellen. Roy slaapt even een stukje,
maar wordt bij het begin van de tolweg weer wakker als we daar stoppen.
Woensdag 9 juni (18:30 uur)
Bij het Van Der
Valk-restaurant Nazareth in de buurt van Gent stoppen we om even te
gaan eten. Kip hadden ze niet, vanwege het dioxine-gevaar, en de
bestelde forel door Michiel was ook op. Toen het eten kwam werden
meteen maar even een paar schaaltjes friet bijbesteld. Het bestellen
van nog wat te drinken duurde langer.
Woensdag 9 juni (20:15 uur)
We
rijden nu vlak voor de Belgisch-Nederlandse grens een blokkade van
Belgische vrachtwagenchauffeurs voorbij. Er is een file van meer dan 20
km ontstaan. (aan de andere kant gelukkig)
Zodra het
Libertel-netwerk weer in de lucht is, wordt er even naar huis gebeld.
Ook het laatste stukje van de route verloopt zonder problemen.
"De Jodelles" is nu een populair liedje via het bakkie.
Woensdag 9 juni (22:10 uur)
"Goh,
wat is Angeren toch mooi." We rijden Angeren binnen en bij elke bekende
wordt even overdreven getoeterd. Iedereen zal weten dat we weer thuis
zijn.
Bij ons thuis, worden de spullen uitgeladen en verdeeld over de goede auto’s.
Ik
zal Remco, Frank en Brechje naar huis brengen en Theo de anderen.
Michiel pakt bij ons zijn auto weer en heeft nog een lange rit te gaan
naar Doornenburg. Morgen moeten de meeste alweer vroeg op om naar
school of naar het werk te gaan. En dan overmorgen weer naar Bemmel
voor het dweilkamp. Maar iedereen was het erover eens:
"Het was GAAF!!!!"